FORUM EGIPTOLOGICZNE

marek

jak się pobieżnie mogłem zorientować to Nefertari nigdzie nie ma tytułu "God's Wife of Amun" jest tylko "God's Wife" i ten tytuł występuje chyba tylko w jej grobowcu.

wiele tytułów wpisywano w kartusz, ale czy zawsze tytuł boskiej adoratorki i wszędzie - fajny temat do badań.

posiadanie tytułu "królewska małżonka" NIE IMPLIKUJE posiadania tytułu "boska małżonka" !!! Są to dwa RÓŻNE tytuły, nie powiązane ze sobą.

nie było też tytułu "boskiej małżonki" w oparciu o kult Re (cokolwiek by to miało znaczyć).

to że Nefertari była przedstawiona w taki a nie inny sposób nie jest związane z jej tytulaturą. Bo tak na dobrą sprawę trzeba by przyjąć że tytuł boskiej małżonki Amona był pejoratywny skoro ta która takiego tytułu nie posiada przedstawiana jest na równi z faraonem a te które go posidają są przedstawiane inaczej. [oczywiście to był żart jak ktoś się nie zorientował]

to i ja pozwolę sobie na mały oftopic: jak narazie to tylko jedna osoba ma obsesję na punkcie moderatora czyli reszta forumowiczów nie jest przy zdrowych zmysłach? Nie trzeba mi tłumaczyć dobitnie wystarczy uczynić to zrozumiale. Fajne przysłowie, szkoda że pasuje jak wół do karety.

marek

pąki nadziei

Słuszne uwagi.
Tak czy siak słowo „boska” /sądzę/ ma nas naprowadzić na szlaki mitów i podobnych opowiadań, zaś dodatek „Amona” to już inna para kaloszy /choć czy Amon nie jest przypadkiem wcielaniem Re?/. Z czasem Boska Małżonka stała się politycznym narzędziem, dodanie do niej Amona wydaje się oczywiste, choć zaskakuje fakt połączenia z bóstwem płodności.

Skoro już jesteśmy przy mitach. W jednych z mitów Izyda odbiera władzę Re, od tej chwili ona panuje. Czy nie jest to ukryty przekaz dotyczący królowej matki.

Kasia

Myślę, że upolitycznienie urzędu arcykapłanki, boskiej adoratorki Amona ma swoje podłoże w upadku Nowego Państwa. Era Wielkich Egipskich Faraonów skończyła się, a o władzę walczą książęta z północy, kapłani z południa i.. boskie adoratorki. Ale wyrażenie "polityczne narzędzie" nijak mi nie pasuje, ani w odniesieniu do Hatszepsut, ani do Szepenupet.. Może małe wyjaśnienie, o co chodzi? Smile

A skoro rzeczywiście jesteśmy przy mitach... przekaz czy nie, ważne, że poznała imię Ukrytego, a jako matka przekazała je swemu synowi.. Czy to o ten ukryty przekaz chodzi? Wink

pozdrawiam

pąki nadziei · Wysłany: Wto 18:18, 10 Mar 2009 Temat postu:

No nie koniecznie; ale słuszna dobrze ujęta uwaga.
Przecież mity miały czemuś służyć. Opowieści o doniosłym znaczeniu nie tworzy się by wypełnić lukę na ścianie czy z nudów zapełniać setki stronic. Wypowiedź kogoś o szerszej znajomości zagadnień z zakresu religii, mistyki, polityki Starożytnego Egiptu jest na miejscu.

... ... ... wiem, że zadawanie pytań na forum to rzucanie grochem o ścianę.

Sokaris · Wysłany: Śro 11:28, 11 Mar 2009 Temat postu:

pąki nadziei

Weszła mi do głowy taka myśl, czy pytanie/nieważne/;
Trochę się poszperało i przegrzebano stare noty, oto jakie pytanie się urodziło: jaki stosunek do archetypów objawiali starożytni Egipcjanie, zarówno w sferze sacrum jak i profanum; nawiązując do tematu podaje prastary archetyp uroboros/wielka krągłość/?

Kasia

To zależy od punktu odniesienia. Wink

Przyjmując jungowską definicję archetypu, symbolu, Uroboros jako wąż czasu, to dobry przykład.
Jak się jednak doczytałam, większość symboli egipskich została celowo stworzona przez ówczesnych teologów i cechuje je wieloznaczność. Stąd, jak również z powodu naszego analitycznego podejścia, tak mało z tego wszystkiego rozumiemy. Np analizując ten archetyp, który podałyście, pąki nadziei, czyli uroboros/wielka krągłość, ja mam takie skojarzenia: uroboros/wielki strach przed końcem/strach ma wielkie oczy/oczy jak pięć złotych/duże i okrągłe. Tak mi się to składa; tak można dojść od uroborosa do wielkiej krągłości Wink

Jestem ciekawa innych skojarzeń..

pozdrowienia

Sokaris

A może interpretować to należy w ten oto sposób, że przecież według Egipcjan, życie po śmierci jest kontynuacją życia na ziemi; i odwrotnie: życie na ziemi, jest kolejnym przystaniem, czy też wstępem, do PRAWDZIWEGO życia ale po śmierci w zaświatach.

sokaris

Kasia

Być może. Ja tylko napisałam jakiś, współczesny ciąg skojarzeniowy.. Nie wiem jak to widział ówczesny Egipcjanin, ale mam nadzieję się dowiedzieć Very Happy

..dlaczego uroboros/wielka krągłość?

pozdr. Smile

Sokaris

A co na ten temat "powiedziałby" nam egipski odpowiednik Uroborosa, demon Apop? Czy ktoś widzi podobieństwa? Oczywiście pomijając już kwestie, że obie postaci były wężami Wink

sokaris

pąki nadziei

Urobor jako symbol, czyli wąż gryzący/ jedzący własny ogon, czy wyłaniający się z własnej paszczy/ znajduje w nim symbol życia i śmierci, tak jak w Wielkich Arkanach tarota, śmierć nie oznacza tragedii, choć pewnie bliższy starożytnym był feniks czy Apop. Wąż zaś sam w sobie to źródło życia i śmierci, wiedzy i głupoty. Wybranie węża jako symbolu nie jest mało ważne. Uroboryczno-hermafrodytyczna natura węża sprawia że jawi się jako symbol kobiecy i męski. Z nijakiej formy urobora wyłania się bardziej skondensowana, bezobrazowa forma Wielkiej Kobiecości i Wielkiej Męskości; macierzyński i ojcowski urobor; uroboryczna Wielka Matka i uroboryczny Wielki Ojciec...
... Z tego wyłaniają się dwa z grubsza trójdzielne kompleksy Wielkiego Ojca i Wielkiej Matki, które dają nam podwaliny pod /najbardziej powszechny/ obraz Ozyrysa i Izydy, są to centralne obrazy, a mamy jeszcze dwa: okrutna/y i dobra/y. Tworząc trójce na innym przykładzie: Sechmet – Hathor – Bastet, czy bardziej klasycznie Hekate – Demeter – Kora.

P.S. /przypomniało mi się w trakcie pisania/
Może to mało odkrywcze ale... moje prehistoryczne notatki mówią, że faktyczna władza nad Górnym Egiptem była w rękach Proroka i Boskiej Małżonki. W literaturze bardziej wyspecjalizowanej moje ślepia wyszukały tylko tyle, N. Grimal pisze: „W 18 albo 22 roku Ahmes zrezygnowała ze stanowiska Drugiego proroka Amona i otrzymała w zamian dotację służącą utrzymaniu kolegium „okręgu Boskiej Małżonki”.
Czym jest to kolegium, i czy mam się doszukiwać w tym późniejszego stanu rzeczy?
*******
Czemu wielka krągłość? Krągłość, brzemienność - oznaka płodności i dobrobytu, urobor zatacza koło /aluzja do oznakowania toalet?/.

*******
**************

Kasia

Przyznaję, że "rozgryzając" Egipt nie doczytałam powiązań Uroborosa z pierwiastkami płci. Czytałam o nim jako symbolu nieskończoności, ciągłości, czasu życia ludzkiego, w ogóle czasu, trwania, wieczności, oznaczał również granice świata egipskiego, czyli nieba, ziemi i podziemi, oddzielał porządek od chaosu.. poza tym, Sokarisie, Uroboros jest w 100% egipski, a po grecku tylko na niego wołają. Smile

Pochodzi z czasów Nowego Państwa, czy nie z czasów Echnatona? hmm?
I jeszcze jedno, czy geneza symbolu ciągłości, węża zjadającego własny ogon, nie wzięła się właśnie stąd, że Egipcjanie bali się końca? Końca dnia, roku, życia, panowania władcy..?

pozdr.

Sokaris

Dlatego też, w obawie przed KOŃCEM, przykładali taką wagę do życia po życiu. Smile

Każdy Egipcjanin przygotowywany był na śmierć i czekał na życie WIECZNE po niej. Nieskończoność, jak Uroboros, Kasiu. Wink

sokaris

pąki nadziei

By zrozumieć symbol ‘usoboros’ należy pojąć symbolikę koła i węża. Koło i wąż to prastare symbole, występujące niemal w każdej starożytnej kulturze.
Powiązania z pierwiastkami płci: w aspekcie cielesnym wąż wyobraża fallusa, koło - łono /niezależnie od kultury//para wąż i kobieta, symbolizuje wszystkie aspekty Matki/, uroboros jest hermafrodytyczny, co oznacza kontrolę nad popędami.
Niekończący się cykl życia, śmierć i odradzanie, nie powoduje strachu, nie ma przecież końca ani początku, czego więc się bać? Strach budzi zwątpienie w istnienie nieskończoności.

Kasia

Aby zrozumieć po egipsku symbol 'uroboros' należy przyjąć, iż ciało węża oznacza wieczne trwanie, a paszcza węża chwytającego własny ogon to wieczność rozumiana jako nieustający ciąg powtarzanych cykli. Cykl zaczyna się i kończy w paszczy. Paszcza to punkty krytyczne istnienia: akt stworzenia świata, wschód i zachód słońca, wylew Nilu, narodziny człowieka, jego śmierć, początek panowania faraona i koniec jego panowania...

I nie chodziło mi o ten rodzaj strachu, jaki jest wyżej opisany przez pąki nadziei. W akcie stworzenia świat wynurzył się z praoceanu i nieustannie zagraża mu ponowne wchłonięcie. Ta chwila kiedyś nadejdzie, jak mówi Księga wychodzenia za dnia. Corocznie przypominane to było najbardziej sugestywnym zjawiskiem, czyli wielkim wylewem Nilu. Świat znikał w wodach Rzeki kojarzącej się z Nu.

Oczywiście 'uroboros' jako mandala znany był w Egipcie, ale nadal nie potrafię połączyć węża i kobiety na gruncie staroegipskim. Może w czasach greckich faraonów..?

pozdrawiam letnio-burzowo Wink